د آزر یو ډېر هوښیار زوی و، ډېر زیات هوښیار.‌

چې نوم یې ابراهیم و.‌

ابراهیم به خلک لیدل چې بوتانو ته سجدې کوي.

او خلک به یې لیدل چې د بوتانو عبادت کوي.

ابراهیم پوهېده چې بوتان له تیږو جوړ دي.

په دې هم پوهېده چې بوتان نه خبرې کوي نه اوري.

دی پوه و چې بوتان نه زیان رسولی شي نه ګټه.

په دې هم خبر و چې پر بوت مچ کښېني، نه شي شړلی.

او لیدل یې چې موږک د بوتانو خواړه وخوري نه شي منع کولی.‌ ابراهیم له ځان سره ویل:‌ خلک ولې بوتانو ته سجده کوي؟ ابراهیم له ځانه دا هم پوښتل چې: خلک ولې له بوتانو سوال کوي؟

لیکوال:‌ ابو الحسن علي الحسیني الندوي

ژباړن: هدایت‌الله همیم

بله کیسه (د ابراهیم نصیحت) ولولئ