د ماشومانو لپاره کیسې 
الله ﷻ وغوښتل چې دا استازی انسان وي او د خلکو له ډلې وي، خلک یې وپېژني او په خبره یې پوه شي او که پیغمبر پرښته وای، خلکو به ویل: موږ څه کار ورسره لرو؟!
هغه پرښته ده او موږ انسانان!
موږ خوراک او څښاک کوو، کورنۍ او بچیان لرو، نو څنګه د ﷻ عبادت وکړو؟
که پیغمبر انسان وای نو ویلي به یې وای چې زه خورم او څښم او کورنۍ لرم او د الله ﷻ عبادت کوم، ولې تاسو د الله ﷻ عبادت نه کوئ؟
که پیغمبر پرښته وای خلکو به ویل: ته نه تږې کېږې او نه وږې کېږې او نه ناروغېږي او نه مرې، د الله ﷻ عبادت کوې او تل یې یادوې!.
موږ انسانان تږي کېږو، وږي کېږو، ناجوړېږو او مرو، نو څنګه د الله ﷻ عبادت وکړو او تل یې یاد کړو؟
که پیغمبر انسان وای، نو ویل به یې چې زه ستاسې غوندې تږی کېږم او وږی کېږم، ناروغ کېږم او مرم او د الله ﷻ عبادت کوم او یادوم یې، نو تاسو ولې د الله ﷻ عبادت نه کوئ او نه یې یادوئ؟
د خلکو خبرې به بندې وای او عذر به یې نه موندلی.
لیکوال: ابو الحسن علي الحسیني الندوي
ژباړن: هدایتالله همیم