خو شیطان یوه دروازه ومونده چې په مټ یې د خلکو سرونو ته ننوځي.

خلک به له الله ﷻ نه وېرېدل او شپه او ورځ به یې عبادت کاوه او ‌ډېر ذکر به یې کاوه.

له الله ﷻ سره یې مینه لرله او الله ﷻ له دوی سره مینه لرله او دعاء‌ یې قبلوله او شیطان پر دې ښه پوهېده.

دا خلک مړه شول او د الله ﷻ رحمت ته ولېږدېدل!.

شیطان خلکو ته راغی او دغه خلک یې یاد کړل.‌

وویل: په تاسو کې فلانی او فلانی څنګه و؟ دوی وویل: پاکي ده خدای لره! خدايي خلک او ولیان وو! چې دعاء به یې وکړه قبلېده به او چې څه به یې وغوښتل ورکول کېدل.


لیکوال:‌ ابو الحسن علي الحسیني الندوي

ژباړن: هدایت‌الله همیم